YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6678
KARAR NO : 2018/15606
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

Hırsızlık suçundan sanık Abdülriza Gümüş’ün 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/3, 522 ve 59/2. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2010 tarihli ve 2005/798 esas, 2010/413 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, hükmün açıklanması ile sanığın 765 sayılı Kanun’un 491/1, 522/1 ve 59/2. ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2018 tarihli ve 2017/601 esas, 2018/273 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/10/2018 gün ve 10606/2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/11/2018 gün ve 2018/88995 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın işlediği sabit kabul edilen suç tarihinin 20/07/2004 tarihi olup, hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ise 13/09/2010 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içerisinde 12/01/2014 tarihinde yeniden suç işlediği, 5271 sayılı Kanun’un 231/8-son cümlesi gereğince 13/09/2010 ile 12/01/2014 tarihleri arasında dava zamanaşımı süresinin duracağı, sanığın lehine olan 765 sayılı Kanun’un 102/4 ve 104/2. madde ve bentleri gereğince uzatılmış dava zamanaşımı süresinin 7 yıl 6 ay olduğu dikkate alındığında, sanık hakkındaki hükmün açıklanması ile mahkûmiyetine dair Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2018 tarihli kararı ile bu sürenin ziyadesiyle geçtiği gözetilmeden sanık hakkındaki kamu davasının, dava zamanaşımının dolması nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesindeisabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 13.09.2010 tarihi itibariyle duran zamanaşımının 14.06.2017 tarihinde kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 12.01.2014 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 491/3 ve 522. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanun’un 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu anılan Kanun’un 7/2, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve suçun işlendiği 20.07.2004 gününden 765 sayılı Kanun’un 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 7 yıl 6 aylık zamanaşımının karar tarihine kadar geçmiş bulunması nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hükmün açıklanması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (KAYSERİ) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 22.03.2018 gün ve 2017/601 E., 2018/273 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, hükmolunan cezanın kaldırılmasına, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.