YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6546
KARAR NO : 2018/14628
KARAR TARİHİ : 03.12.2018
Nitelikli hırsızlık ve nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlâl suçlarından sanık …’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143 (2 kez) ve 116/4. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay ve 2 yıl 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına aynı Kanunun 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin Turhal Asliye Ceza Mahkemesinin 26/09/2012 tarihli ve 2012/415 esas, 2012/437sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 27/09/2018 gün ve 1247-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/10/2018 gün ve 2018/79891 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre,
1- Sanığın 08/06/2012 tarihli nitelikli hırsızlık ve nitelikli iş yeri dokunulmazlığını ihlal eylemleri nedeniyle kurulan mahkumiyet kararının süre yönünden reddedilmesi sebebiyle temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği, inceleme konusu olayda sanıkla birlikte aynı suçu işleyen diğer sanıklar Kenan Kılıç ve Gencay Avlu hakkında verilen mahkumiyet kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 25/04/2013 tarihli ve 2013/7539 esas ve 2013/9770 karar sayılı ilâmında yer alan, “Sanık …’nin atılı suçu saat 05.30 ile 06.00 saatleri arasında işlediğini savunması, yakınanın ise gece 22.00 sıralarında işyerini kapattığını ve sabah 07.30 sıralarında işyerine gittiğinde hırsızlık olayını fark ettiğini ifade etmesi ve suç tarihinde güneşin doğuş saatinin 04.00 olması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK. nın 6/e maddesi kapsamında gece sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu açıklanıp tartışılmadan, hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, TCK.’nın 143. maddesi uyarınca cezalarda artırım yapılması ile sanıkların adli sicil kayıtlarında yer alan hangi sabıkaları nedeniyle tekerrür koşullarının oluştuğunun ve hangi ilamların tekerrüre esas alındığının denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilmemesi suretiyle infazda duraksamaya neden olunması” gerekçeleriyle bozulması üzerine, sanığın eyleminin gece sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu açıklanıp tartışılmadan, gece vakti hırsızlık sebebiyle cezasında arttırım yapılmasında ve sanığın adli sicil kayıtlarında yer alan hangi sabıkaları nedeniyle tekerrür koşullarının oluştuğunun ve hangi ilamların tekerrüre esas alındığının denetime olanak verecek biçimde gösterilmemesi suretiyle infazda duraksamaya neden olacak şekilde karar verilmesinde,
2- Sanık hakkında geceleyin iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4. maddesi gereğince tayin olunan cezadan ayrıca anılan Kanun’un 143. maddesi gereğince artırım yapılamayacağının gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü …’nin atılı suçları saat 05.30 ile 06.00 saatleri arasında işlediğini savunması, müştekinin ise gece saat 22.00 sıralarında işyerini kapattığını ve sabah saat 07.30 sıralarında işyerine gittiğinde hırsızlık olayını fark ettiğini ifade etmesi ve suç tarihinde güneşin doğuş saatinin 04.00 olması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’ nın 6/e maddesi kapsamında gece sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu açıklanıp tartışılmadan işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde, TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.