YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6522
KARAR NO : 2019/318
KARAR TARİHİ : 09.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Sanık … hakkındaki hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık …’ın yokluğunda verilen karar, aşamalarda sanık … müdafii olarak duruşmalara katılan Av. …’a tebliğ edilmiş ve sanık müdafii sıfatıyla adı geçen avukat tarafından temyiz edilmiş ise de; sanığın 21.11.2008 tarihli celsede müdafii istemediğini beyan ettiği, dosya içerisinde ve UYAP’tan yapılan kontrolde de vekaletnameye rastlanmadığı, CMK’nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum olmadığı ve Av. …’ın görevinin sona erdiği anlaşılmakla, hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmayan Av. …’ın temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafii ile sanık …’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Tüm dosya içeriğine göre; sanıkların haksız şekilde ele geçirdikleri iş yerine ait anahtarlarla katılana ait iş yerine girip hırsızlık eylemini gerçekleştirdiklerinin anlaşılması karşısında, eylemlerin TCK’nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması ve katılana ait fabrikadan 30.05.2008 ve 31.05.2008 tarihlerinde profil ve metal malzeme çalındığının tespit edilmesi karşısında; atılı hırsızlık suçunu zincirleme şekilde gerçekleştiren sanıklar hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 30.05.2008 ve 31.05.2008 yerine sadece 30.05.2008 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II) Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafii ile sanık …’ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; katılana ait fabrikaya 30.05.2008 ve 31.05.2008 tarihlerinde rıza dışı girilerek hırsızlık yapıldığının tespit edilmesi karşısında; atılı iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunu zincirleme şekilde gerçekleştiren sanıklar hakkında CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma alınarak TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan düzenlenen iddianamede sevk maddesi olarak yazılmadığı halde ek savunma hakkı verilmeden TCK’nın 119/1-c maddesi ile artırım yapılması suretiyle CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanıklar hakkında TCK’nın 116/2. maddesi uyarınca hükmolunan 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat oranında artırım yapılırken 12 ay hapis cezası yerine, 1 yıl hapis cezasına karar verilmesi,
4- TCK’nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince kısa süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ile sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 09/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.