YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6377
KARAR NO : 2019/640
KARAR TARİHİ : 14.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık …’ın 23.09.2014 ve 01.10.2014 tarihli dilekçelerle temyiz ve eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay’ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle… Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23/09/2014 tarihli ek kararı ve ek karara yönelik itirazı inceleyen… Ağır Ceza Mahkemesi’nin kararının yok hükmünde olduğu; sanığın yokluğunda verilen kararın sorguda bildirdiği adresine tebliği için çıkarılan tebligatların 19.02.2014 ve 05.03.2014 tarihlerinde adresten ayrıldığı gerekçesi ile iade edilmesi üzerine, 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasa’nın 21/2.maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adresine tebliğ edilmesi gerektiği halde, aynı Yasa’nın 35. maddesine göre 28.03.2014 tarihinde yapılan tebliğin geçersiz olması nedeniyle sanığın eski hale getirme isteminin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Tanık Eren’in kolluktaki beyanına göre; hırsızlık eylemlerinin saat 05.30 sıralarında gerçekleştiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 06.20’de sona erdiği, bu suretle hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Tanık … in kolluktaki beyanına göre; işyeri dokunulmazlığının ihlali eylemlerinin saat 05.30 sıralarında gerçekleştiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 06.20’de sona erdiği, bu suretle işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar hakkında müştekilere karşı ayrı ayrı işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından 5237 sayılı TCK’nin 116/2. maddesi uyarınca hükmolunan 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat oranında artırım yapılırken 12 ay hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu 1 yıl hapis cezasına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında müştekilere karşı ayrı ayrı işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nin 116/2. maddesi uyarınca hükmolunan 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat oranında arttırım yapılarak, sanıkların 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.