YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6304
KARAR NO : 2018/14196
KARAR TARİHİ : 27.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mahkemenin 27/03/2012 tarih ve 2012/32 esas, 2012/196 sayılı kararı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 30/04/2012 tarihinden itibaren 3 yıllık denetim süresi içerisinde 05/02/2013 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK’nın 106/1. maddesinde yazılı tehdit suçu nedeniyle bildirim yapılan Elbistan 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 22/03/2013 tarih 2013/112 esas ve 2013/253 karar sayılı 24/04/2013 kesinleşme tarihli mahkumiyetine konu suçun CMK’nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası suçun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış ise de, sanığın güncel adli sicil kaydına bakıldığında 3 yıllık denetim süresi içerisinde 09/03/2014 tarihinde işlediği TCK’nın 86/2 maddesinde düzenlenen yaralama suçundan Elbistan 2.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 19/01/2016 tarih, 2015/186 Esas 2016/75 Karar sayılı ilamının 19/01/2016 tarihinde kesinleştiği ve dava zamanaşımının geçmediğinin belirlenmesi suretiyle yapılan incelemede;
I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan 28/02/2014 tarihli ilk hükümlere ilişkin olarak yapılan temyiz itirazları üzerine, mala zarar verme suçundan kurulan hüküm nedeniyle 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekirken Dairemizin 13/03/2018 tarih ve 2015/5761 E. 2018/2616K. sayılı ilamıyla diğer yönleri incelenmeksizin usulü hata nedeniyle her üç suç nedeniyle mahkumiyet hükümlerinin bozulduğu belirlenerek yapılan incelemede;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III- Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan usulüne uygun şekilde açılmış bir kamu davası bulunmadığı, ayrı bir iddianame ile de dava açılmadığı halde CMK’nın 225. maddesine aykırı olarak ek savunma hakkı tanınmak suretiyle iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan da ayrıca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.