YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5844
KARAR NO : 2018/13265
KARAR TARİHİ : 13.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen karar içeriği okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen 26/03/2010, 15/08/2011 günlü tebligat belgeleri içeriğine göre, tebliğ işleminin CMK’nin 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığı anlaşıldığından, sanığın yaptığı 09/08/2011 tarihli temyiz dilekçesi ile 09/07/2018 tarihli eski hale getirme istemli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, temyiz isteminin reddine ilişkin 12/08/2011 tarihli ek karar ile 5271 sayılı CMK’nin 42. maddesi uyarınca temyiz istemine ilişkin eski hale getirme taleplerini inceleme görevinin Yargıtay’a ait olduğu anlaşılmakla 12/07/2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmek suretiyle yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa’nın 66/1-e maddelerine göre hesaplanan 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin karar tarihi olan 14/10/2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 13.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.