YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5810
KARAR NO : 2018/14936
KARAR TARİHİ : 06.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın atılı hırsızlık suçundan mahkumiyetine dair 04/10/2012 tarihli hükmün sanık tarafından temyizi sonrasında, Dairemizin 19/11/2014 tarih, 2013/35997 E. – 2014/27441 K. sayılı kararı ile mahkemenin kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesinin ardından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2018 tarih ve KD-2018/60184 sayılı itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2018 tarih ve KD-2018/60184 sayılı itirazının KABULÜNE, Dairemizin hırsızlık suçundan 19/11/2014 tarih, 2013/35997 – 2014/27441 E-K sayılı düzeltilerek onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tekerrüre esas alınan Antalya 5.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.10.2011 günlü, 2011-568 Esas, 2011-595 Karar sayılı ilamının suç, karar ve kesinleşme tarihinin dosyamızın suç tarihinden sonraki döneme ait olduğu ve TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının, sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas hükümlülüklerden en ağırı olan Antalya 5 Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23.06.2010 günlü, 2007/603 Esas, 2010/999 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasa’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından “Antalya 5.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.10.2011 günlü, 2011-568 Esas, 2011-595 Karar sayılı kararı ile verilip kesinleşen hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına” ibaresinin çıkartılarak, “sanığın adli sicil kaydındaki Antalya 5 Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23.06.2010 günlü, 2007/603 Esas, 2010/999 Karar sayılı ilamının TCK’nın 58/6-7-8. maddeleri uyarınca tekerrüre esas alınmasına” TCK’nin 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına; ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/568 Esas, 2011/595 Karar sayılı ilamı nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağına”, karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.