Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2018/5339 E. 2019/12739 K. 10.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5339
KARAR NO : 2019/12739
KARAR TARİHİ : 10.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 04/11/2014 gün ve 2013/35784 Esas, 2014/25528 Karar sayılı kararı ile bozulduğu, mahkeme tarafından 17/03/2015 tarihinde bozma kararına direnilmesi suretiyle yeniden aynı kararın verildiği ve 5271 sayılı CMK’nın 307/3. maddesindeki düzenlemeye istinaden öncelikle Dairemizce inceleme yapılacağı anlaşılmakla; mahkemenin kararında daha önce Dairemiz denetiminden geçmemiş bulunan yeni gerekçeler gösterildiği ve gösterilen gerekçelere göre yerel mahkemenin son uygulamasının direnme kararı olmayıp yeni hüküm niteliğinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dairemizin 04/11/2014 tarihli ilamıyla “ Sanığın, yakınanın kardeşine ait evin eklentisindeki ahırda muhafaza altında bulundurulan küçük baş hayvanlarını çalmaktan ibaret eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1 -b maddesinde düzenlenen suça uyduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/2-g maddesi uygulanmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini “ gerekçesiyle hükmün bozulduğu halde mahkemece ” Olayın meydana geldiği ve hayvanların çalındığı yer şikayetçinin evinin eklentisi olan ahırda meydana gelmiş ise de mahkememizce de aynen benimsenen Yargıtay bozma ilamındaki karşı oy gerekçesi doğrultusunda sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 142/2-g maddesi hükümleri uygulanmıştır. ” gerekçesiyle eski hükümdeki gibi fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.