YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/410
KARAR NO : 2019/501
KARAR TARİHİ : 10.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekinin aracını satmak için internet üzerinden ilan vermesinin ardından, aracı alma bahanesiyle müşteki ile buluşan sanığın, deneme sürüşü yaptığı esnada araçtan ses geldiğini söyleyerek müştekinin araçtan inmesini sağladıktan sonra araçla birlikte kaçması şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-194 E – 2012/243 K sayılı kararında da belirtildiği üzere, somut olayda her ne kadar müşteki sanığa suça konu aracı satmak için aracın anahtarını başlangıçta özgür iradesiyle teslim etmiş ise de; bu iradenin aracı satmakla sınırlı olacağı, bu bağlamda sanık ile müşteki arasında aracın teslimine ilişkin hukuksal anlamda bir zilyetliğin devrinden söz edilemeyeceği gözetildiğinde bu aşamadan itibaren arabanın anahtarını sanığın haksız olarak elinde bulundurduğunun kabulü gerektiğinden, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan… . Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/435 Esas – 2010/71 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında… Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/435 Esas – 2010/71 Karar sayılı ilamındaki hırsızlık suçundan verilen cezanın tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.