YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4093
KARAR NO : 2018/15214
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar …, …, …’ın bozmadan sonra istinabe mahkemesinde 22/12/2014 tarihli duruşmada alınan ifadelerinde müdafi taleplerinin bulunmadığı gibi, zorunlu müdafii atanmasının da gerekli olmadığı halde, bozmadan önce kovuşturma sırasında zorunlu olarak atanan müdafi Av. …’nun kendisine tebliğ edilen 26/02/2015 tarihli kararı, müdafii temyiz etmiş ise de, anılan müdafinin sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı gözetilerek, yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün bizzat sanıklar …, …, …’a tebliğinin gerektiği ancak hükmün sanıklara tebliğ edildiğine dair dosyada bir belgeye rastlanmadığından, gerekçeli kararın sanıklar …, …, …’a usulüne uygun şekilde (sanıkların cezaevinde olması halinde okunup/anlatılmak suretiyle cezaevinde tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesileri de eklendikten ve ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 11.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.