YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1814
KARAR NO : 2019/6359
KARAR TARİHİ : 02.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dosya kapsamına ve görgü tespit tutanağına göre suça konu aracın sol kapı anahtarının zorlanmış olduğunun anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun’un 142/2-d maddesi gereğince hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
İddianame içeriğine göre sanık … hakkında TCK’nın 142/1-b. maddesinin uygulanması talep edildiği halde sanığa ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ve sanık …’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 02.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.