YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1174
KARAR NO : 2018/2703
KARAR TARİHİ : 14.03.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık müdafiinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın savunmasının alındığı 25/12/2014 tarihli duruşmada, müdafii istemediğini belirttiği gibi 5271 sayılı CMK’nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı, kararın sanığın yüzüne karşı verildiği ve sanığın hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, hükmü temyize yetkisi bulunmayan sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanığın temyiz talebine yönelik incelemeye gelince;
Dosya kapsamına göre, sanığın müştekiye ait motosikleti aldıktan sonra, görevlilerce kesintisiz takip olmaksızın yakalanması nedeniyle eylemin tamamlandığı gözetilmeden yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından, her ne kadar motosikletin çalındığı yer olan apartmanın açık otoparkının etrafının çevrili olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre apartmanın etrafı çevrili bahçesindeki otoparktan çalınmış olması halinde TCK’nın 142/1-b, açık otoparktan çalınmış olması halinde ise 142/1-e maddesinin uygulanacağı gözetilmemiş ise de, her iki bentteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 14/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.