Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2017/2884 E. 2018/16030 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2884
KARAR NO : 2018/16030
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın, İstanbul ili Bakırköy ilçesi meydanında bankta oturan ve suç tarihinde 11-12 yaşlarında olan katılan çocuklar … ve …’in yanına yaklaşıp hangi okula gittiklerini sorarak konuşmaya başladığı, kendisini okul müdürü olarak tanıtıp katılanları bir spor dalına kayıt ettireceğini söylediği ve katılanlara babalarını telefonla arayıp telefonu kendisine vermelerini istediği, katılan …’in babasını arayıp telefonu sanığa verdiği, sanığın katılan …’in babası ile görüşüp yaşı küçük katılanların güvenini sağladığı, akabinde telefonu iade edip kayıt işlemlerini yaptırmak için üçü birlikte yürümeye başladıkları bir sokağa geldikten sonra sanığın, katılanlardan bir numarayı aramalarını ve telefonu kendilerine görüşme için vermelerini söylediği, sanığın katılanlardan telefonları aldıktan sonra katılan …’e ait cep telefonu ile biriyle görüşür gibi yaparak telefondaki kişiye “sana iki tane öğrenci buldum yanına yolluyorum kıyafet ayakkabı falan ver” diyerek katılanlara dönüp bir apartmanı tarif edip “orada sizi bekleyen bayandan kıyafetlerinizi alın ben de başvuru belgelerini alıp geleceğim burada tekrar buluşuruz” dediği ve katılan çocuklar uzaklaştıktan sonra telefonlar ile olay yerinden ayrıldığının anlaşıldığı somut olayda; sanığın kullandığı, zamana yayılan, hileli ve katılan çocukların iradelerini sakatlayacak ağırlıktaki hareketlerle telefonların kendisine teslimini sağlayan sanığın eylemlerinin TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 141/1. maddesi ile uygulama yapılması,
2- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 19/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.