YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2674
KARAR NO : 2017/5176
KARAR TARİHİ : 08.05.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, hırsızlık, hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında hırsızlık ve karşılıksız yararlanma suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan ve katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelemesinde;
6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26/07/2012 tarihli iade kararı sadece karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümle ilgili olmasına, hırsızlık suçundan kurulan 28/09/2011 tarihli 2010/360 E-2011/228 K. sayılı karar hukuki varlığını devam ettirmesine rağmen, hırsızlık suçu yönünden kurulan 02/07/2013 tarihli, 2012/275 Esas – 2013/170 Karar sayılı ikinci kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelemesinde;
6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26/07/2012 tarihli iade kararı sadece karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümle ilgili olmasına, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan 28/09/2011 tarihli 2010/360 E-2011/228 K. sayılı karar hukuki varlığını devam ettirmesine rağmen, hakkı olmayan yere tecavüz suçu yönünden kurulan 02/07/2013 tarihli, 2012/275 Esas – 2013/170 Karar sayılı ikinci kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu taşınmazın bulunduğu iddia olunan 275 ada 17 (83, 84 ve 85) parseldeki arazinin Elmalı Belediyesi Tüzel Kişiliğine ait olduğunun Elmalı Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/185 soruşturma nolu dosyası üzerinden verilen ”kovuşturmaya yer olmadığına dair kararında” belirtilmesi karşısında, bahse konu soruşturma dosyası getirtilip incelenerek, karara konu taşınmaz ile yargılamaya konu taşınmazın aynı taşınmaz olup olmadığı ve söz konusu yere ilişkin varsa tapu kaydı ve kadastro tutanakları denetime olanak verecek şekilde dosya içerisine getirtilerek niteliğinin kesin olarak saptanarak sonucuna göre, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 154/1. madde ve fıkrası kapsamında sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.