YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1974
KARAR NO : 2018/15822
KARAR TARİHİ : 18.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
04.08.2013 tarihli yakalama tutanağına göre, sanığın aracı park halde görülüp camdan içine bakıldığında müştekinin çalınan eşyalarının araçta olduğunun polis tarafından görülmesi ve sanığın bu eşyaları polise teslim ettiği olayda, sanığın rızası ile bir iadeyi gerçekleştirmediği halde TCK’nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin sanık lehine uygulanarak sanığa az ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanmamasına karar verilmiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren, 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.