Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/9946 E. 2018/13808 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/9946
KARAR NO : 2018/13808
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık … hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından, sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
07/12/2013 tarihli olay yeri inceleme raporunun ekindeki krokide, kamyonun akaryakıt deposundan yere doğru motorinin aktığının tespit edilmesi, sanıkların katılanın kamyonun deposundan mazot çalmaya çalışırken, suça konu yakıtın bir kısmının da yere dökülmesi sebebiyle katılanın tasarruf olanağının kaybolması sonucu eylemin tamamlandığının anlaşılması karşısında, mahkemece sanık … hakkında, kısa kararın açıklandığı duruşmada hazır bulunan sanık … müdafiine TCK’nın 35. maddesinin uygulanmamasını talep eden iddia makamının mütalaasına karşı diyecekleri de sorularak, hırsızlık suçunun tamamlanmış haliyle uygulama yapılmasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki “II-1.no’lu” bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
07/12/2013 tarihli olay yeri inceleme raporunun ekindeki krokide, kamyonun akaryakıt deposundan yere doğru motorinin aktığının tespit edilmesi, sanıkların katılanın kamyonun deposundan mazot çalmaya çalışırken, suça konu yakıtın bir kısmının da yere dökülmesi sebebiyle katılanın tasarruf olanağının kaybolması sonucu eylemin tamamlandığının anlaşılması karşısında, mahkemece hırsızlık suçunun tamamlanmış haliyle uygulama yapılmasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki “II-1.no’lu” bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İddianamede, sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 35. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanığa anılan maddenin uygulanmaması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilerek CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.