YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/7702
KARAR NO : 2018/14316
KARAR TARİHİ : 28.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık … müdafiinin, sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın savunmasının alındığı 13/02/2014 tarihli duruşmada, müdafii istemediğini belirttiği gibi 5271 sayılı CMK’nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı ve bu itibarla müdafiinin hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık … ve sanık …’ın haklarında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve sanık … bakımından tekerrüre esas alınan Gaziantep 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2010 tarih ve 2006/713 Esas ve 2010/854 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK’nın 141/1 maddesinde yazılı ”hırsızlık” suçuna ait olduğu ve CMK’nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.