YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/7293
KARAR NO : 2018/14189
KARAR TARİHİ : 27.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2011/6-331 Esas, 2012/69 Karar sayılı ve 28.02.2012 tarihli kararında da belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuk hakkında atılı suçlardan açılan kamu davasının yaşı büyük sanıklar hakkında açılan kamu davaları ile birleştirilmesine karar verildiği, çocukların yetişkinlerle birlikte suç işlemesi hâlinde, 5395 sayılı Yasa’nın 17/3. maddesi gereğince davaların birlikte yürütülmesinde mahkemelerin uygun bulması şartıyla yargılamanın her aşamasında birleştirme kararı verilebileceği, birleştirilen davaların genel mahkemelerde görüleceği, 5271 sayılı CMK’nın 185. maddesi uyarınca 18 yaşını doldurmamış çocukların duruşmalarının kapalı yapılacağı ve hükmün de kapalı duruşmada açıklanacağı anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuğun 18 yaşını ikmal etmemiş olmasına karşın hükmün açık oturumda tefhim edilmesi, giderilmesi olanağı bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanık … hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından tayin olunan hapis cezalarının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yöenlik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın ve suç ortaklarının, müştekinin iş yerinden 600 m uzunluğunda bakır alaşımlı kablo ile 12 adet uydu anteni …’leri çaldığı, suç ortakları ile birlikte bakır kabloları yakarak tellerini çıkarıp hakkında suç eşyasını satın alma suçu nedeniyle soruşturma başlatılan …’a sattıkları, kolluk görevlilerince 10/12/2013 tarihinde düzenlenen olay yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı içeriğine göre yakalanan sanık … ‘in çalınan… uydu antenlerini attığı yeri gösterdiği, kolluk görevlilerince sanığın gösterdiği yerde 12 adet uydu anteninin elde edildiğinin anlaşılması karşısında hırsızlık suçundan oluşan zararın kısmen tazmin edildiği gözetilerek kısmi iade nedeniyle sanık … hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği müştekiden sorularak sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 27/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.