Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/6961 E. 2018/15496 K. 13.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6961
KARAR NO : 2018/15496
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriği, kolluk tutanağı ve tanıklar … ve …’in beyanına göre, hırsızlığa teşebbüsün 02/08/2014 tarihinde saat 03.00’te gerçekleştiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine, suç tarihinde gece vaktinin saat 04.57’de sona erdiği, bu suretle hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesiyle arttırılması ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun’un 116/1. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.