YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6504
KARAR NO : 2018/13602
KARAR TARİHİ : 19.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müşteki …’un imamı olduğu … Camiinden sanık …’ın gerçekleştirdiği hırsızlık eyleminin suç tarihinin 05/11/2015 tarihi olduğu ve bu tarih itibariyle bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında işlenen eylemin, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun değişikliği sonrası hali ile 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında anılan yasa değişikliği öncesi hali ile aynı Kanun’un 142/1-a maddesinden hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ve elektrik hırsızlığı suçundan verilmiş Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 27.12.2011 tarih ve 2010/76 Esas – 2011/955 Karar sayılı mahkumiyetinin 04.05.2012 tarihinde kesinleşmesinden sonra 05.07.2012 tarih ve 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun’un 82. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 142/1-f maddesinin yürürlükten kaldırılıp, sanığa atılı suçun 5237 sayılı TCK’nın 163/3. maddesinde yeniden düzenlendiği ve 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan mahkumiyeti bulunan kişinin 6352 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 6 ay içinde katılan kurumun zararını tamamen tazmin etmesi halinde verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kaldırılacağının düzenlendiğinin anlaşılması karşısında; buna göre UYAP kayıtlarının incelenmesinde, sanık hakkında Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/76 Esas – 2011/955 Karar sayılı dosyasında, 03.07.2018 tarihli ek karar ile kurum zararını giderdiğinden bahisle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği de dikkate alındığında, anılan hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Ankara(Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/07/2011 tarih ve 2010/1756 Esas – 2011/1153 sayılı kararı ile TCK’nın 86/2 ve 86/3-a maddeleri uyarınca verilen 5 ay(erteli) hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, Ankara(Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 28/07/2011 tarih ve 2010/1756 Esas – 2011/1153 sayılı kararı ile TCK’nın 86/2 ve 86/3-a maddeleri uyarınca verilen 5 ay(erteli) hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.