YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6314
KARAR NO : 2018/13627
KARAR TARİHİ : 19.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık … hakkında hırsızlık suçundan verilen ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın temyiz isteminin reddine dair mahkemece verilen 20.02.2015 günlü ve 2012/1588 E., 2014/1266 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2- Sanıklar … ve … hakkında verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık …’ın yokluğunda verilen hükmün, 03.02.2015 tarihinde…2 nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tebliği sırasında kararın kendisine okunup anlatılmayarak 5271 sayılı CMK’nın 35/3. maddesine aykırı davranıldığı anlaşıldığından, öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, CMK’nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, konut dokunulmazlığını bozma suçu bakımından eylemin birden fazla kişiyle işlendiğinin anlaşılması karşısında TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delilere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.