YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5987
KARAR NO : 2018/15591
KARAR TARİHİ : 17.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık … müdafiinin yüzüne karşı tefhim edilen 29.01.2016 tarihli mahkumiyet hükmünü yasal süreden sonra 24.02.2016 tarihinde temyiz ettiği, bu temyizinde eski hale getirme talebinde bulunmadığı ve buna ilişkin bir delil sunmadığı; mahkemece de 24.02.2016 tarihli ek karar ile bu temyiz isteminin reddine karar verildiği anlaşılmakta ise de; temyiz süresinin son gününün 05.02.2016 günü olduğu ve sanık müdafiinin 01.03.2016 tarihinde vermiş olduğu ek kararı temyiz ile birlikte eski hale getirme istemli dilekçesine eklenen raporun başlangıç süresinin 30.01.2016 ve bitim süresinin de 23.02.2016 olduğu, böylece 5271 sayılı CMK’nın 41. maddesi uyarınca raporun bitiminden itibaren yedi günlük sürenin yeniden işleyeceği anlaşılmakla, sanık tarafından mahkemeye sunulan rapora göre eski hale getirme isteminin yerinde ve temyiz isteminin de süresinde olduğu belirlenerek ve 24.02.2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
1- Sanıklar …, … ve … hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanıklar …, … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde etkin pişmanlığın kovuşturma aşamasında gösterildiği kabul edildiği halde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi yerine aynı Kanun’un 168/1. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanıklar …, … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Müşteki …’ın 29/01/2016 tarihli duruşmada, geriye kalan zararının sanıkların aileleri tarafından karşılandığını ve zararının kalmadığını bildirmesi karşısında, mala zarar verme suçu yönünden de, sanıklar hakkında tayin edilen cezalardan 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 17/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.