Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/5693 E. 2019/121 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5693
KARAR NO : 2019/121
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Devletin egemenlik alametlerini aşağılamak, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Yokluğunda verilen 22/05/2014 tarihli mahkumiyet hükmünün, sanık …’ın duruşmada bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı ancak taşınmış olduğu gerekçesiyle iade edildiği, daha sonra MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2 . maddesine göre muhtara 22.07.2014 tarihinde tebligat yapılmış ise de; Turgutlu Aile Mahkemesi’nin 05.05.2014 tarihli, 2014/132 değ. iş sayılı kararı ile sanık … hakkında 4 ay süre ile evden uzaklaştırma kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; sanık …’nin 12.11.2014 tarihli eski hale getirme ve temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;

5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar ve haklarında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen suça sürüklenen çocukların beyanları ve tüm dosya kapsamına göre suç tarihinde birlikte hareket eden sanıkların baştan itibaren kasıtlarının hırsızlık değil müştekinin ikametinin giriş kapısında asılı olan Türk Bayrağı’nı alarak yakma eylemine yönelik olduğu ve sanığın eyleminin TCK’nın 300/1. maddesinde düzenlenen Devletin egemenlik alametlerini aşağılamak suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 07/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.