YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/4983
KARAR NO : 2018/6043
KARAR TARİHİ : 10.05.2018

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Suça sürüklenen çocuklar … ve … hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar … ve … müdafiilerinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Suça sürüklenen çocuk … hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet ve suça sürüklenen çocuklar hakkında, hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Oluş ve dosya içeriğine göre mahkemenin suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK 145. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin gösterilen gerekçede herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Suça sürüklenen çocuklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
İbadethane olarak kullanılan cami içerisindeki imam odasının, kapısını kırarak zarar veren suça sürüklenen çocukların eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 153. maddesinde düzenlenen “ibadethanelere zarar verme” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 152/1-a maddesine göre hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem BOZULMASINA, 10/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.