Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/4912 E. 2019/1447 K. 30.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/4912
KARAR NO : 2019/1447
KARAR TARİHİ : 30.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık müdafiinin sanık … hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın…. Asliye Ceza Mahkemesince alınan 06/05/2013 tarihli savunmasında müdafii istemediğini beyan ettiği, sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durumun bulunmadığı, gerek dosyada gerekse UYAP kayıtlarında, sanık hakkındaki hükmü temyiz eden Av. …’na sanık tarafından verilen bir vekaletnamenin bulunmadığı nazara alınarak; 5271 sayılı CMK’nın 150/2-3. maddesi gereğince hükmü temyize yetkisi bulunmayan sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıklar … ve … ile sanık … müdafiinin, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,

3- Sanıkların ve o yer Cumhuriyet savcısının, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre sanıklar ve sanık … müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında verilen cezaların 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.