Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/4717 E. 2018/4897 K. 24.04.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/4717
KARAR NO : 2018/4897
KARAR TARİHİ : 24.04.2018

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz talebinin, suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
CD inceleme ve tespit tutanağı ile işyerinde bulunan kamera kaydına göre suça sürüklenen çocukların saat 04:01 sularında müştekiye ait işyerine girdiklerinin tespit edildiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 04:26’te sona erdiği, bu suretle hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarının gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından, suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığı bozma suçundan kurulan hükümde; TCK’nın 116/1. maddesi uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılırken 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, daha sonraki uygulamalar nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamış, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin suça sürüklenen çocuklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte suça sürüklenen çocuklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin
edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 24/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.