YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/3456
KARAR NO : 2019/404
KARAR TARİHİ : 09.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar …, … ve … hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde uygulama maddesinin 116/4 yerine 119/4 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar …, … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl hapis cezasından, aynı Kanun’un 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılması sırasında 3 yıl 9 ay yerine 4 yıl hapis cezasına hükmedilmesi ve sonuçta 3 yıl 1 ay 15 gün yerine, 3 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … müdafiileri ile sanık …’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca hükmolunan 3 yıl hapis cezasının, aynı Kanun’un 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırılması sonucu 3 yıl 9 ay hapis cezası, aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası olarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve Kanun’a uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanık … hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın savunması alınmadan mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle CMK’nın 147 ve 191.maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.