YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/19220
KARAR NO : 2019/7085
KARAR TARİHİ : 11.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Müştekiler Mustafa-…’e yönelik konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen düşme kararlarının incelenmesinde;
19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanunun 6.maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesine eklenen 4. fıkra gereğince “hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikayet aranmaz” hükmü gereği, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarının suç tarihi itibariyle şikayete tabi olmadığı gibi uzlaştırma kapsamında da bulunmadığının anlaşılması karşısında; konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarının 5237 sayılı TCK’nın 142/4. maddesi uyarınca şikayete tabi olmadığı gözetilmeden şikayetten vazgeçme nedeni ile düşme kararı verilmesi, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin maddi hataya ilişkin olması karşısında, karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış, konut dokunulmazlığını bozma yerine, mala zarar verme; mala zarar verme yerine konut dokunulmazlığını bozma suçundan düşme kararı verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Müştekiler Mustafa-…’e yönelik hırsızlık, katılan … ve müşteki …’a yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme, müşteki …’a yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Sanığın müşteki …’un evinde bir gece kaldığını beyan etmesi karşısında, bu müştekiye yönelik hırsızlık suçunun gece vakti işlendiği sabit olduğu ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK’nın 116/4 maddesi uygulandığı halde TCK’nın 143.maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Sanığın, müşteki ve katılanların kış mevsiminde kullanmadıklarını beyan ettikleri evlerden hırsızlık yaptığı, eylemlerin gerçekleşme zamanının kesin olarak tespit edilememesi ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi birlikte değerlendirildiğinde eylemin gece işlendiğine dair delillerin neler olduğu kararda gösterilmeden, gerekçe bölümünde hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 143.maddesinin uygulandığı belirtildiği halde hüküm fıkrasında uygulanmaması ve hırsızlık suçu ile birlikte işlenen konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde TCK’nın 116/4 maddesinin uygulanması suretiyle hükümde çelişkiye sebebiyet verilmesi,
c-Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve 27/03/2008 tarihinde kesinleşen Tortum Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26/12/2007 tarihli, 2006/23 E. ve 206/69 K. sayılı kararıyla 8 aylık hapis cezasının 10/12/2008 tarihinde infaz edildiği, infaz tarihinden itibaren 3 yıl geçmiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 58/2-b maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı ve adli sicil kaydında yazılı mahkumiyet kararlarından en ağır cezaya ilişkin olan Erzurum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/10/2009 tarih, 2008/339 E., 2009/716 K. sayılı tekerrür hükümleri de uygulanan mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması ve sanığın ikinci kez mükerrir olduğuna karar verilmesi gerekirken, Tortum Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26/12/2007 tarihli, 2006/23 E. ve 206/69 K. sayılı ilamı tekerrüre esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.