Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/17734 E. 2019/642 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17734
KARAR NO : 2019/642
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının; hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nun 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde (16,00 TL) yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

1-Sanık ve yargılaması ayrı yapılan suça sürüklenen çocuk Enes Sarul’un olay günü müştekinin organik tarım işi yaptığı seranın içinde bulunan ve sera naylonu olarak kullanılan brandayı keserek çalmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeksizin suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi uyarınca hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
2-Müştekinin beyanına göre olay günü saat 08.30 sıralarında organik tarım işi yaptığı seraya geldiğinde suça konu brandanın çalındığını fark ettiği, sanık ve yargılaması ayrı yapılan suça sürüklenen çocuk Enes’in savunmalarında eylemi gerçekleştirdikleri saate ilişkin somut bir beyanda bulunmadıklarının anlaşılması karşısında, hırsızlık eyleminin gündüz sayılan zaman dilimi içinde işlendiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden ve suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde tartışılmadan sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Dosyada yer alan takdiri kıymet ve teslim tutanağına göre çalınan eşyanın değeri 36 TL olup, suçun işleniş şekli ve çalınan eşyanın değeri nazara alınarak sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 14/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.