YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17678
KARAR NO : 2019/962
KARAR TARİHİ : 16.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 29/08/2012 havale tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay’ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle… 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31/08/2012 tarih ve 2010/740 esas – 2011/1820 karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerektiği, sanığın yokluğunda verilen 06/12/2011 tarihli kararın, sanığın savunmasında bildirdiği aynı zamanda MERNİS adresi olan…. adresine tebliğe çıkarıldığı, taşındığı ve yeni adresinin bilinmediği gerekçesiyle iade gelmesi üzerine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebligat işlemi yapılarak hükmün kesinleştirildiği anlaşılmakla, sanığın bilinen en son adresine tebligatın yapılamaması halinde Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre MERNİS adresine tebligatın çıkarılması gerektiği gözetilmeden aynı Kanunun 35. maddesi uyarınca yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın, 29/08/2012 tarihli temyiz isteminin, öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 16/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.