Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/16593 E. 2019/1432 K. 30.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/16593
KARAR NO : 2019/1432
KARAR TARİHİ : 30.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın temyiz isteminin, müştekiler … ve …’a yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet; o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin ise sanık hakkında müşteki …’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I) Sanık hakkında müştekiler … ve …’a yönelik hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet, müşteki …’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın tekerrüre esas alınan…. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.12.2009 gün ve 2009/293 E., 2009/698 K. sayılı ilamı ile TCK’nın 245/1 maddesi gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasının yanı sıra 400,00 TL adli para cezasına da hükmedildiği halde, yalnızca hapis cezasının esas alınması sanığın müştekiler … ve …’a yönelik eylemleri bakımından aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık hakkında müştekiler … ve …’a yönelik konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın tekerrüre esas alınan …. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.12.2009 gün ve 2009/293 E., 2009/698 K. sayılı ilamı ile TCK’nın 245/1 maddesi gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasının yanı sıra 400,00 TL adli para cezasına da hükmedildiği halde, yalnızca hapis cezasının esas alınması sanığın müştekiler … ve …’a yönelik eylemleri bakımından aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, müştekiler …,…. ’ye ait olan ve aynı apartmanda karşı karşıya bulunan 9 ve 10 numaralı dairelerin giriş kapılarının kilit göbeklerini söküp dairelerin içlerine girmeden olay yerinden ayrılması şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın apartmanın ortak kullanım alanına girmesi sebebiyle müştekilere karşı tek konut dokunulmazlığını bozma suçunun oluştuğu gözetilmeden, yazılı şekilde iki ayrı suçtan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.