YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14939
KARAR NO : 2019/1300
KARAR TARİHİ : 29.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 27/05/2014
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli kararın sanığın bilinen son adresinde bulunamaması nedeniyle iade gelmesi üzerine sanığın MERNİS adresi araştırılmadan ve daha önce usulüne uygun bir tebliğin yapılmamış olan bilinen son adresine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğ yapılması usulsüz olduğundan sanığın temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine verildiği ve süresi içerisinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.