YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14364
KARAR NO : 2019/375
KARAR TARİHİ : 09.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın suça konu banka şubesine girerek elindeki 100 TL’lik banknotlardan oluşan 3.000,00 TL’yi bozarak 50 TL’lik banknotlar haline getirmesini müştekiden istediği, 50 TL’liklerden oluşan toplam 3.000,00 TL’yi aldıktan sonra vazgeçtiğini söyleyerek aldığı parayı iade ederken el çabukluğuyla 900,00 TL’yi çalarak geri kalanını müştekiye verip, bozdurmak için verdiği 3.000,00 TL’sini geri alması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu, aynı Kanun’un 142/2-b. maddesinde tanımlanan özel beceri öğesinin, elde veya üstte taşınan eşyayı almaya yönelik bir düzenleme olduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak sanığa fazla ceza verilmesi,
2- Sanığa yargılama gideri olarak yükletilen zorunlu müdafiilik ücretinin, 5271 sayılı CMK’nın 101/3. maddesi uyarınca soruşturma aşamasında yapılan sorgusu esnasında mahkemece sanığı savunmak üzere bir avukatın görevlendirilmesinden kaynaklandığı ve yasal zorunluluğa dayanması nedeniyle, zorunlu müdafi için ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.