YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14343
KARAR NO : 2018/15411
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekiye ait kilitli olmayan araç içerisinden cüzdan çalınması şeklindeki eylemde, soruşturma evresinde zararın giderilmesi nedeniyle TCK’nın 168/1. maddesi gereğince indirim yapılması gerekirken, “kaçak olarak kullandığı elektrik bedelini kamu davası açıldıktan sonra ödemiş olduğundan” bahisle TCK’nın 168/5. maddesi uyarınca indirim yapılmış ise de mahkemece indirim oranının 2/3 olarak belirlenmesi nedeniyle bu husus mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaşma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a) Sanığın 27/12/2013 tarihli celsede alınan savunmasında “lehe olan yasa maddelerinin uygulanmasına” ilişkin istemi, kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilebileceğine dair TCK’nın 50. maddesinin de uygulanmasını kapsadığı halde, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
b) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/864 Esas, 2011/151 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde yazılı “hırsızlık” suçuna ait olduğu ve CMK’nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının bulunmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.