YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14320
KARAR NO : 2018/16070
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın müştekiye ait evin bahçesinde bulunan direksiyon kilidiyle kilitli vaziyetteki suça konu motosikleti çalması şeklindeki eyleminin,5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının belirlenmesinde hataya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e. maddesi uyarınca hüküm kurulması,her iki fıkrada öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamı ve oluşa göre; sanığın müştekiye ait motosikleti düz kontak yapmak suretiyle çaldığı ve sonrasında zarar verdiğinin anlaşılması karşısında; hırsızlık suçunun konusu olan araç ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında, ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden sanık hakkında mala zarar verme suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.