YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13681
KARAR NO : 2018/14863
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen hükmün, sanığın kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine tebliğ edilememesi üzerine aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca 20/03/2014 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin, daha önce aynı adrese usulüne uygun olarak yapılmış herhangi bir tebligatın bulunmaması ve sanığın tebligat tarihinde MERNİS adresinin bulunması nedeniyle geçersiz olması karşısında sanığın öğrenme üzerine verdiği 10/06/2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 05/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.