YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13548
KARAR NO : 2018/15220
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içerisinde yer alan adli sicil kaydında sanığın sabıkasında mahkumiyetleri bulunmasa da UYAP’tan yapılan kontrolde suç tarihi itibariyle sabıkasının bulunduğunun anlaşılması karşısında TCK’nın 62. maddesini uygulamama bakımından mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu hususu içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ve tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya içerisinde yer alan kamera kayıtlarına ilişkin tutanaklara göre suç saatinin güncel saatten 3 dakika ileri olan saat 17:30 ve 17:33 olduğu, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin, saat 17:25’te başladığının ve sanığın üzerine atılı hırsızlık suçunu gece vakti gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamenin bu hususu içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-İddianamenin sevk maddeleri arasında TCK’nin 143 ve 116/4. maddelerinin yer almadığının anlaşılması karşısında, sanığa ek savunma hakkı verilmeden TCK’nin 143 ve 116/4. maddelerinin uygulanması suretiyle CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılarak savunma haklarının kısıtlanması,
b- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken TCK’nin 116/4. maddesinde belirtilen cezanın alt sınırının 1 yıl hapis cezası olduğu gözetilmeden, 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmak suretiyle eksik ceza tayini,
c-TCK’nın 1421-b ve 143. maddeleri gereğince tayin olunan 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun’un 35/1. maddesi gereğince ¼ oranında indirim yapılırken 2 yıl yerine 1 yıl 12 ay şeklinde 5 gün eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK’nin 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 11.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.