Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/13496 E. 2019/459 K. 10.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13496
KARAR NO : 2019/459
KARAR TARİHİ : 10.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların, müştekiye ait sokak üzerinde kapıları kilitli vaziyette park halinde bulunan aracı, düz kontak yapmak sureti ile çalmaya teşebbüs şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması, iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırları aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından, adli sicil kayıtlarına göre tekerrüre esas mahkumiyetleri bulunan sanıklar hakkında TCK’nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106.maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi ve adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca yeniden değerlendirilmesi için yerinde mahkemece ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.