YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13228
KARAR NO : 2018/14355
KARAR TARİHİ : 28.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın katılana ait büfeden toplam değeri 28,50TL olan sigaraları çalması şeklinde gerçekleşen eyleminde TCK’nın 145/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın adli sicil kaydında geçen Konya 9. Sulh Ceza Mahkemesinin 13.12.2012 tarihli ve 2012/845 E.-2012/1249 K. sayılı kararındaki 10 ay erteli hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerekirken, daha hafif olan Konya 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 21.03.2013 tarihli ve 2012/1015 E.-2013/294 K. karar sayılı ilamı tekerrüre esas alınmışsa da, her iki ilamdaki mahkumiyetin de kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ve koşulları gerçekleştiğinde CMK’nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 28/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.