YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/12842
KARAR NO : 2018/15409
KARAR TARİHİ : 12.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Müştekiye ait ikametten hırsızlık yapılan somut olayda; 24/04/2014 tarihli Kayseri Emniyet Müdürlüğü uzmanlık raporunda, müştekiye ait ikametteki Tekfen ibareli ampul üzerinden elde edilen parmak izinin müşteki ve eşinin parmak izinden farklı olduğunun ve kimlik tespiti yapılamadığından olay yeri izi veri tabanına kaydedildiğinin belirtildiği, ancak ele geçen bu izin sonradan yakalanan sanıkların parmak izleri ile uyumlu olup olmadığına dair mahkemece bir araştırma yapılmadığının anlaşılması karşısında; olay yerinde ele geçen parmak izinin sanıklara ait olup olmadığı araştırılarak, sanıkların suç tarihinde kullandıkları telefonlara ilişkin HTS kayıtlarının (arama, aranma, mesaj, baz istasyonu vs) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’ndan getirilip suç tarihinde olay yeri veya yakınında bulunup bulunmadıkları belirlenerek, ayrıca sanık …’ın aşamalarda suç tarihinde Kırıkkale ilinde cezaevinde bulunan annesini ziyarete gittiğini savunması karşısında, bahsi geçen cezaevi tespit edilip sanığın savunması doğrultusunda suç tarihinde ziyarete gidip gitmediği, gitti ise saati tespit edilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
2-Sanık …’ın hüküm tarihinde farklı yargı çevresinde bulunan Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun dosya içeriğinden ve UYAP kayıtlarından anlaşılması ve duruşmadan vareste tutulma talebinin sorulmaması karşısında, hükmün açıklandığı 17/02/2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafii ve sanık …’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.