Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2016/12120 E. 2017/890 K. 26.01.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/12120
KARAR NO : 2017/890
KARAR TARİHİ : 26.01.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokununulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocukların eylemine uyan TCK’nın 151/1 ve 31/3. maddelerinde tanımlanan mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e, 66/2, maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan 04/02/2009 tarihli mahkumiyet hükmünden itibaren inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;İşyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuklara verilen cezanın TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış, atılı herbir suçtan verilen kısa süreli hapis cezalarının TCK’nın 50/3 maddesi uyarınca seçenek yaptırımlara çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 50/3 maddesi yerine 50/4 maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezaları 5237 sayılı TCK’nın 50/1-c maddesi gereğince, “bir meslek veya sanat edinmeyi sağlamak amacıyla gerektiğinde barınma imkanı da bulunan bir eğitim kurumuna devam etme” seçenek yaptırımına çevrilirken, seçenek yaptırımın uygulanma süresinin açıkça belirtilmesi gerektiği gözetilmeden, infazda duraksamaya neden olacak şekilde sürenin “en az 2 yıl” olarak öngörülmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasının kısa süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK’nın 50/1-c maddesinde öngörülen seçenek tedbire çevrilmesine ilişkin bölümde yer alan “en az” ifadesinin çıkartılmasına karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.