YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/10886
KARAR NO : 2018/13838
KARAR TARİHİ : 21.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 31.10.2014 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, CMK’nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay’ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 04.11.2014 tarihli, 2014/57 Esas 2014/200 Karar sayılı ek kararının yok hükmünde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca, tebligatın, muhatabın bilinen en son adresinde yapılması gerektiği, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek buraya tebligat yapılacağı hükmüne karşın; sanık …’in savunmasında bildirdiği adresine tebligat yapılmadan, doğrudan adres kayıt bildirme sisteminde kayıtlı adresine çıkarılan tebligatın geçersiz olduğu ve sanığın öğrenme ile yaptığı temyizin süresinde olduğu anlaşılmakla;
Sanığın jammer tabir edilen sinyal kesici cihaz ile müştekiye ait aracın kilitlenmesini engelleyerek araç içinden hırsızlık yapması biçimindeki eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile değişmeden önceki TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 141/1. maddesine göre hüküm kurulması ve tekerrüre esas alınan ilamda da sanık hakkında aynı Kanun’un 58. maddesinin uygulanmış olması nedeni ile sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Kadıköy(Kapatılan) 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1188 Esas ve 2009/1298 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında Kadıköy(Kapatılan) 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1188 Esas ve 2009/1298 Karar sayılı ilamındaki müşteki Gürcan Güngör’e yönelik eylemi dolayısıyla hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.