YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/10566
KARAR NO : 2018/13733
KARAR TARİHİ : 20.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müştekinin soruşturma evresinde alınan beyanına göre 12/08/2014 tarihinde saat 15:30-16:00 sularında eşinin konutlarından ayrıldığı aynı gün saat 22:30 da konutuna geldiğinde konutunda hırsızlık yapıldığını tespit ettiğini beyan ettiğinin ve UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 20:53’de başladığı gözetildiğinde müşteki ve sanıktan suç tarihinde hangi saat aralığında suça konu konutta bulundukları ayrı ayrı sorularak suçun işlenme saatinin tespit edilerek sonucuna göre TCK’nın 143. ve 116/4 maddelerinin uygulama koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-h maddesi uyarınca belirlenen temel ceza üzerinden aynı Kanun’un 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerekirken 1/4 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini
3- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl hapis cezasından aynı Yasa’nın 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken 6 yıl 3 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 6 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi ve sonraki uygulamalar sonucu sonuç cezanın 2 yıl 7 ay 7 gün yerine, 2 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenerek eksik ceza tayini,
4-Konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçundan kurulan hükümde eylemin birden fazla kişi tarafından gerçekleştirilmesi nedeniyle cezada artırım yapılırken TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 20/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.