YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8582
KARAR NO : 2015/11179
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Suça sürüklenen çocukların atılı suçu geceleyin sayılan bir zaman dilimi olan saat 23:30 sıralarında işlediklerinin anlaşılması karşısında haklarında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre sair temyiz iitrazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 106. maddesinin 4. fıkrası uyarınca çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrilemeyeceği gözetilmeden suça sürüklenen çocuklar hakkında hükmolunan adli para cazlarının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nın 52/4.maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan ve bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
Suça sürüklenen çocuklar hakkında hükmolunan para cezasının, ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca hapse çevrileceğine dair bölümün hükümden çıkarılmasına karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.