Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/8194 E. 2015/10715 K. 25.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8194
KARAR NO : 2015/10715
KARAR TARİHİ : 25.05.2015

Tebliğname No : 6 – 2015/63541
MAHKEMESİ : Çay Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/05/2010
NUMARASI : 2008/306 (E) ve 2010/260 (K)
SUÇ : Hırsızlık, ibadethanelere zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık V.. İ.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin yapılan incelemesinde;
Yokluğunda verilen ve 14/07/2010 tarihinde, sanığın bilinen en son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1 maddesine göre usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 28/09/2010 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık A.. K.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin yapılan incelemesinde;
Sanığın, olay günü K.. Kasabası Merkez Camiinin kapı kilidini kırmak suretiyle içeri girerek, hırsızlığa teşebbüs etmesi şeklinde meydana gelen mala zarar verme eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 153/1. maddesinde düzenlenen ibadethanelere zarar verme suçunu oluşturduğu halde, aynı Kanun’un 152/1-a maddesiyle uygulama yapılmış olması, her iki maddede düzenlenen hapis cezasının alt sınırının 1 yıl olması ve mahkemece sanık hakkında alt sınırdan ceza verilmesi nedeniyle bu husus sonuca etkili görülmediğinden; UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde gece vaktinin 05.33’te sona erdiği, tanık beyanları ve kolluk tarafından tutulan tutanaklara göre hırsızlığa teşebbüs eyleminin gece vakti sayılan saat 05.33’ten önce gerçekleştiği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; yapılan duruşmaya toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mahkum olan sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken, 87,00 TL’den ibaret yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilerek 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hükmün fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili bölümündeki “sanıktan tahsil edilerek” ibaresi çıkarılıp yerine “sanıklardan eşit olarak tahsil edilerek” ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.