Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/814 E. 2015/1445 K. 02.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/814
KARAR NO : 2015/1445
KARAR TARİHİ : 02.02.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçu bakımından 5237 sayılı TCK’nın 50/2 maddesinde yer alan “Suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez.” biçimindeki düzenlemeye aykırı olarak, mala zarar verme suçundan verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi bu suça ilişkin aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; mala zarar verme suçundan hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilmesi mümkün bir yazım hatası kabul edilmiş; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62/1 maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede yer alan bu yöndeki eleştiriye iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanıkların temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanıklar hakkında TCK’nın 62/1 maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 3 no’lu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1 – Suçun sanıklarca birlikte işlendiğinin anlaşılması ve kabul edilmesi karşısında, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısı ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 02/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.