YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/809
KARAR NO : 2015/2088
KARAR TARİHİ : 09.02.2015

Tebliğname No : 2 – 2012/299990
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/04/2012
NUMARASI : 2009/1315 (E) ve 2012/645 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık S.. E.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yokluğunda 18/04/2012 tarihinde verilen ve 22/10/2012 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen yasal 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 26/11/2014 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteğinin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık R.. İ.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tekerürre esas alınan mahkumiyet hükmüne konu 1650 TL adli para cezası yazılması gerekirken 5 ay hapis cezası olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan hakları kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan hakları kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.