Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2015/807 E. 2015/1009 K. 28.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/807
KARAR NO : 2015/1009
KARAR TARİHİ : 28.01.2015

Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanıklar …,… ve … hakkında Kütahya Cumhuriyet Başsavcılığının 20.06.2007 tarihli iddianamesi ile açılan kamu davasında, sanıkların hırsızlık suçundan 7 ay, mala zarar verme suçundan ise 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Asliye Ceza Mahkemesinin 14.02.2008 tarih 2007/376-2008/72 sayılı kararının, sanıklar tarafından temyizi üzerine, dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda; 16.01.2013 gün, 2012/14903 Esas, 2013/382 Karar sayılı ilam ile hükmün onanmasına karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.11.2014 ve 09.01.2015 gün, 2014/357167 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle 05.07.2012 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesine eklenen 2. ve 3. fıkralar uyarınca yapılan incelemede;
Sanıklar …, … ve … hakkında aynı suçtan daha önce kesinleşmiş beraat kararı bulunması nedeniyle mahkumiyet hükmü kurulamayacağı yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 16.01.2013 gün, 2012/14903 Esas, 2013/382 Karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında 17.05.2007 tarihinde müştekisi … olmak üzere Nazar internet kafe isimli iş yerinden hırsızlık ve mala zarar verme eylemleri nedeniyle Asliye Ceza Mahkemesine açılan kamu davasında 14.02.2008 tarihli karar ile her iki suçtan mahkumiyetlerine karar verilmiş ve bu karar Dairemizce onanmış ise de, aynı olaya ilişkin olarak ancak bu kez müştekisi … olmak üzere Asliye Ceza Mahkemesine açılan kamu davasında 13.06.2008 tarihli karar ile sanıkların beraatine karar verildiği ve bu kararların Asliye Ceza Mahkemesince verilen mahkumiyet kararının kesinleşme tarihi olan 16.01.2013’den önce kesinleştiği, dolayısı ile CMK’nın 223/7. maddesi gereği bu davada red kararı verilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle kararın istem gibi BOZULMASINA, 28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.