YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8
KARAR NO : 2015/2520
KARAR TARİHİ : 12.02.2015

Tebliğname No : 4 – 2012/189354
MAHKEMESİ : Bandırma Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/09/2008
NUMARASI : 2008/581 (E) ve 2008/930 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde:
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun’un 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nın 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında hakaret suçu nedeni ile verilen netice ceza, hesap hatası sonucu temyiz sınırını altında kalması nedeni ile hükmün temyizinin mümkün olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan, 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlardan adli para cezası tercih edilerek alt sınırdan hüküm kurulurken, temel cezanın 365 gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından teblignamedeki (2-a) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanığın hakaret eylemini haksız bir fiile tepki olarak işlediğinin kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 129/1. maddesinin uygulanması gerektiği halde, genel haksız tahrik maddesi olan ve hakaret suçlarında uygulanması mümkün olmayan aynı Yasa’nın 29. maddesinin uygulanması,
b) Sanık hakkında hakaret suçundan belirlenen 176 gün karşılığı adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52. maddesi uyarınca bir gün karşılığı 20 TL hesabı ile 3.520 TL yerine 1.500 TL olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
c) Katılanın belgeye dayalı bir zararının bulunmadığı gibi, manevi zararların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi sırasında nazara alınamayacağı gözetildiğinde; önceden engel sabıkası olmayan sanık hakkında “yasal koşullar oluşmadığından” denilmekle yetinilerek yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin, 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.