YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6659
KARAR NO : 2015/6734
KARAR TARİHİ : 01.04.2015
Hırsızlık suçundan sanık …..’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d, 143. maddeleri gereğince 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükmün infazı tamamlanıncaya kadar aynı Kanun’un 53/1-a, b, c, d, e maddelerinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına dair, ……. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2007 tarihli ve 2005/343 esas, 2007/214 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/02/2015 gün ve 2014/3247/9347 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/02/2015 gün ve 2015/54237 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Kayden 15/03/1986 doğumlu olup, suçun işlendiği 08/09/2003 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan sanık hakkındaki yargılamanın çocuk mahkemesinin görevine girdiğinin gözetilmemesinde,
2-Sanığın üzerine atılı suçun 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 24. maddesi uyarınca suç tarihi itibarıyla uzlaşma kapsamında bulunduğu cihetle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinde,
3-Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 23/01/2006 tarihli ve 2005/16216 esas, 2006/124 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 492/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, eylemin hırsızlık fiili yanında 5237 sayılı Kanun’un 116. maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını bozma ve aynı Kanun’un 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçlarını da oluşturduğunun gözetilmemesinde,
4-Sanık hakkında tayin olunan cezadan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmamış bulunulmasında,
5- 08/09/2013 tarihinde muhkem kilitlerin kırılması sureti ile gerçekleştirilen hırsızlık suçunun 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b maddesi kapsamında kaldığı hâlde aynı Kanun’un 142/2-d maddesi uyarınca hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
26.06.2014 tarihli kanun yararına bozma istemi hakkında Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılan inceleme sırasında, adı geçen dairece tespit edilen başka bir hukuka aykırılık nedeniyle kanun yararına bozma isteminin genişletilmesi yönünde Adalet Bakanlığına ihbarda bulunulduğu belirlenmekle, sehven dairemize gönderildiği anlaşılan dosyanın, daha önce inceleme yaparak, aykırılık ihbarında bulunan Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 01.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.